سـ ـ ـلام

شهر آبســتن غمـــهاست ، خدا رحم کند

شهر این بار چه غوغاست ! خدا رحم کند

بوی دود است که پیچیده ، کجا میسوزد ؟

نکند خــــانه ی مــــــولاست ! خدا رحم کند

هــــــــــیزم آورده که آتـش بزند این در را !

پشت در حضرت زهــــراست ، خدا رحم کند

همه جمعنـــــد و مـوافق که علی را ببرند !

و عــــــلی یکه و تنهاست ... خدا رحم کند

غزلم سوخت ، دلم سوخت ، دل آقا سوخت 

روضـــه ی ام ابیـــهاست ... خــــــدا رحم کند ...