ماه شعبان فرصتی طلایی برای آماده شدن در بزرگترین مهمانی خداوند است،که هنوز چند روزی از آن باقی است و می توان در این فرصت طلایی جسم و جان خود را برای ورود به بزرگترین مهمانی خداوند آماده کنیم،ماهی که فرصتی مناسب برای استغفار و انابه به درگاه خداوند متعال است و خوشا به حال آنان که از فرصت های باقی مانده از این ماه به بهترین شکل استفاده کنند تا با آمادگی کامل به مهمانی خداوند متعال ورود کنند.

یکی از مهمترین اعمالی که در ماه شعبان در روایات اسلامی توصیه و تاکید شده است توبه و استغفار از گناهان و اشتباهات گذشته است،توبه ای که ارزش بی حد و حصری برای آن در نظر گرفته شده است،چنانچه از امام هشتم علی بن موسی الرضا علیه السلام سوال شد،که کدام دعا در ماه شعبان جایگاه بالایی دارد؟ ایشان در جواب پاسخ فرمودند:

«فَقَالَ الِاسْتِغْفَارُ إِنَّ مَنِ اسْتَغْفَرَ فِی شَعْبَانَ کُلَّ یَوْمٍ سَبْعِینَ مَرَّةً کَانَ کَمَنِ اسْتَغْفَرَ فِی غَیْرِهِ مِنَ الشُّهُورِ سَبْعِینَ أَلْفَ مَرَّةٍ قُلْتُ فَکَیْفَ أَقُولُ قَالَ قُلْ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أَسْأَلُهُ التَّوْبَةَ:«استغفار، همانا کسی که در ماه شعبان هر روز 70 مرتبه استغفار نماید همانند کسی است که در سایر ماه‌ها 70 هزار بار این ذکر را گفته باشد. کیفیت نقل آن نیز چنین می‌باشد: أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أَسْأَلُهُ التَّوْبَةَ»[1]

چرا که این استغفار می تواند زندگی ما را متحول و ما را به قله های پیروزی و موفقیت نزدیک کند:«فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ إِنَّهُ کانَ غَفَّاراً*یُرْسِلِ السَّماءَ عَلَیْکُمْ مِدْراراً*وَ یُمْدِدْکُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنینَ وَ یَجْعَلْ لَکُمْ جَنَّاتٍ وَ یَجْعَلْ لَکُمْ أَنْهارا[نوح:10 تا 12]و گفتم: از پروردگارتان آمرزش بخواهید که او همواره آمرزنده است.*[تا] بر شما از آسمان بارانِ پى در پى فرستد.*و شما را به اموال و پسران، یارى کند، و برایتان باغها قرار دهد و نهرها براى شما پدید آورد»

استغفار یکی از سنت ها و روش های حسنه ای است که می توان آن را در وصیت نامه های شهدا و توبه نامه هایی که از آنان به یادگار مانده است به خوبی مشاهده کرد ،توبه نامه هایی که سراسر درس و عبرت است از گناهانی که حتی به خیال ما هم خطور نمی کند که در این مقاله به یکی از آنها اشاره می کنیم تا تلنگری باشد برای ورود به بزرگترین مهمانی خداوند.

توبه نامه شهید محمودی نوجوان 13 ساله ای که 10 مورد آن انتخاب شده است تا با مطالعه آنها و کمی تامل،نامه اعمال یک ساله خود را بازنگری کنیم و راهی برای جبران آن بیابیم.

بار خدایا از کارهایی که کرده ام به تو پناه می برم از جمله :

از این که تظاهر به مطلبی کردم که اصلاً نمی دانستم...

از این که زیبایی قلمم را به رخ کسی کشیدم....

از این که در غذا خوردن به یاد فقیران نبودم....

از این که مرگ را فراموش کردم....

از این که در راهت سستی و تنبلی کردم....

از این که عفت زبانم را به لغات بیهوده آلودم.....

از این که منتظر بودم تا دیگران به من سلام کنند....

از این که شب بهر نماز شب بیدار نشدم....

از این که دیگران را به کسی خنداندم، غافل از این که خود خنده دارتر از همه هستم....

از این که لحظه ای به ابدی بودن دنیا و تجملاتش فکر کردم..[2]

امید است که قدر روزهای پایانی ماه شعبان را بیشتر و بیشتر بدانیم و با استغار و توبه روح خود را زلال و قلب خود را صیقل بدهیم تا بتوانیم بیش از دیگران از نعمت های مادی و معنوی ماه رمضان برخوردار شویم.

منبع:

[1]فضائل الأشهر الثلاثة، ص: 61

[2]قافله شهدا