بـزرگی را در انواع مصیبتها گرفتار دیدند ، دائم شکر خدا می نمود
پرسیدند : با این همه مصیبت شکر از چه داری ؟
فرمود شکر از آن دارم که در مصیبتی گرفتارم ،نه در معصیتی!
هیچ وقت کسی را شماتت نکنید . هر کس گرفتاری پیدا کرد ، حق ندارید قضاوت کنید . نگویید که «فلانی که این پشامد برایش اتفاق افتاد به خاطر این است که فلان کار را کرده است .» ما چه می دانیم ؟ ما حق نداریم چیزی بگوییم .
در قیامت از ما سوال می کنند و می گویند :«چنین چیزی نبوده و شما اشتباه کردی ، و ما او را به خاطر اینکه بنده ی خوبی بود گرفتار کردیم، شما چه حقی داشتی که چنین حرفی زدی ؟» باید جواب بدهی .
حتی به دلمان هم نباید خطور بدهیم که فلانی چون آن کار را کرد این پیشامد برایش شد. برخی خطورات قلبی هم نوشته می شود ولو به کسی هم چیزی نگفتی ، اما همین که در قلبت خطور دادی ، آن را می نویسند.
برگرفته از کتاب طریق وصل
پیامبر خدا صلی اللَّه علیه وآله:
لِکُلِّ شَیءٍ سِراجٌ وسِراجُ قَلبِ المُؤمِنِ الصَّلَواتُ الخَمسُ؛
**هر چیز، چراغی دارد و چراغ دل مؤمن، نمازهای پنجگانه است.**
جامع الأخبار: ص 183 ح 446/ الصلاة فی الکتاب و السنة، ص 22
در غــ ـــ ـــزه
امروز
عیـــــد قــربــان
بود
نه عیـــد فــطر
عید فطر؛ عید پایان یافتن رمضان نیست. عید برآمدن انسانی نو از خاکسترهای خویشتن خویش است. چونان ققنوس که از خاکستر خویش دوباره متولد میشود. رمضان کورهای است که هستی انسان را میسوزاند و آدمی نو با جانی تازه از آن سر بر میآورد. فطر شادی و دست افشانی بر رفتن رمضان نیست، بر آمدن روز نو، روزی نو و انسانی نو است. بناست که رمضان با سحرها و افطارهایش. با شبهای قدر و مناجاتهایش از ما آدمی دیگر بسازد. اگر در عید فطر درنیابیم که از نو متولد شدهایم؛ اگر تازگی را در روح خود احساس نکنیم؛ عید فطر، عید ما نیست
حلول عید سعید فطر ، عید فبولی در ازمــــوم اخلاص و عبـــودیت بر شما مبارک باد .
امیـــد است با تقـــرب به حضرت دوست ، هر روزتان عید و سرور باد .
اباصالـــح ! عیدانه ما یک جمله دعاست . دعایمان کن مولای مهربانمان .
عید فطر بر شما و همه عزیزان تان فرخنده باد . التماس دعا