گفت من شخصی را می شناسم که هرشب قبل از خواب به خدا میگوید :
خدایا ؛ تمام کسانی که در حق من ظلم کردند را حلال میکنم ؛
نکند فردای قیامت کسی به خاطر من حساب پس دهد ...
آری دوستان خدا ؛ همان هایی هستن که کار خدایی میکنند
بیا تا قدر یک دیگر بــــــدانیم که تا ناگه ز یک دیگر نمانیم
غرضها تیره دارد دوستی را غرضها را چـرا از دل نرانیم
{مولانا}
و این است شیوه ی مردان خدا ،
" و العــــافین عن الــــــناس "
چه زیبا امام باقر علیه السلام فرمودند:
« اُوصیکَ بِخَمْس: اِنْ ظُلِمْتَ فَلا تَظْلِمْ
تو را به پنج چیز سفارش مى کنم:
1. اگر مورد ستم واقع شدى ستم مکن.
حالا مى فهمم چرا مى گویند شیعه مظلوم است.
شیعه مظلوم است چون به او ستم مى شود اما حق ندارد ستم کند.
شیعه مظلوم است چون دروغ مى شنود اما حق ندارد دروغ بگوید.
شیعه مظلوم است چون غیبتش را مى کنند اما او حق ندارد غیبت کسى را کند.
شیعه مظلوم است چون دشنام مى شنود اما حق ندارد دشنام دهد.
شیعه مظلوم است چون ...
همه ى این ها براى مظلومیت شیعه کافى نیست؟
امام على علیه السلام :
اَعجَبُ ما فِى الانسانِ قَلبُهُ وَ لَهُ مَوارِدُ مِنَ الحِکمَةِ وَ اَضدادٌ مِن خِلافِها
فَاِن سَنَحَ لَهُ الرَّجاءُ اَذَ لَّهُ الطَّمَعُ وَ اِن هاجَ بِهِ الطَّمَعُ اَهلَکَهُ الحِرصُ
وَ اِن مَلَکَهُ الیَأسُ قَتَلَهُ السَفُ... فَکُلُّ تَقصیرٍ بِهِ مُضِرٌّ وَ کُلُّ اِفراطٍ بِهِ مُفسِدٌ؛
امام على علیه السلام :
شگفت ترین عضو انسان قلب اوست و قلب مایه هایى از حکمت و ضد حکمت دارد. اگر آرزو به آن دست دهد، طمع خوارش مى گرداند و اگر طمع در آن سر برکشد، حرص نابودش مىکند و اگر ناامیدى بر آن مسلّط شود، اندوه، او را مىکُشد... هر کوتاهى برایش زیانبار است و هر زیادهروى برایش تباهى آفرین. علل الشرایع، ص 109،
شهر آبســتن غمـــهاست ، خدا رحم کند
شهر این بار چه غوغاست ! خدا رحم کند
بوی دود است که پیچیده ، کجا میسوزد ؟
نکند خــــانه ی مــــــولاست ! خدا رحم کند
هــــــــــیزم آورده که آتـش بزند این در را !
پشت در حضرت زهــــراست ، خدا رحم کند
همه جمعنـــــد و مـوافق که علی را ببرند !
و عــــــلی یکه و تنهاست ... خدا رحم کند
غزلم سوخت ، دلم سوخت ، دل آقا سوخت
روضـــه ی ام ابیـــهاست ... خــــــدا رحم کند ...
در آیات زیر از ( سوره مؤمنون ) وضعیت درد ناک انسان های گنهـــــکاری بیان میشود که از روی غفلت و مستی مؤمنان را مسخره میکردند و خود را زرنگ و زیرک می پنداشـــــتند !!!
أَلَمْ تَکُنْ آیَاتِی تُتْلَى? عَلَیْکُمْ فَکُنتُم بِهَا تُکَذِّبُونَ ?105?
(به آنها گفته میشود:) آیا آیات من بر شما خوانده نمیشد، پس آن را تکذیب میکردید؟!
قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَیْنَا شِقْوَتُنَا وَکُنَّا قَوْمًا ضَالِّینَ ?106?
میگویند: «پروردگارا! بدبختی ما بر ما چیره شد، و ما قوم گمراهی بودیم!
رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ?107?
پروردگارا! ما را از این (دوزخ) بیرون آر، اگر بار دیگر تکرار کردیم قطعاً ستمگریم (و مستحق عذاب)!»
قَالَ اخْسَئُوا فِیهَا وَلَا تُکَلِّمُونِ ?108?
(خداوند) میگوید: «دور شوید در دوزخ، و با من سخن مگویید!
إِنَّهُ کَانَ فَرِیقٌ مِّنْ عِبَادِی یَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنتَ خَیْرُ الرَّاحِمِینَ ?109?
(فراموش کردهاید) گروهی از بندگانم میگفتند: پروردگارا! ما ایمان آوردیم؛ ما را ببخش و بر ما رحم کن؛ و تو بهترین رحم کنندگانی!
فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِیًّا حَتَّى? أَنسَوْکُمْ ذِکْرِی وَکُنتُم مِّنْهُمْ تَضْحَکُونَ ?110?
امّا شما آنها را به باد مسخره گرفتید تا شما را از یاد من غافل کردند؛ و شما به آنان میخندیدید!
إِنِّی جَزَیْتُهُمُ الْیَوْمَ بِمَا صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائِزُونَ ?111?
ولی من امروز آنها را بخاطر صبر و استقامتشان پاداش دادم؛ آنها پیروز و رستگارند!»
سوره مؤمنون - آیات 111 / 105
یادتان نرود چه بچه های بی بابا شدنی
یادتان نرود چه سفرهایی بی پسر شدن
یادتان نرود چه نگاه هایی که به درخونه خشک شد
یادتان نرود چه شیر مردانی درشمالغرب و جنوب غرب پرپر شدند
یادتان نرود ساره وسینا بی پدر شدند
یادتان نرود بهمن هایی که بی برادرشدند
یادتان نرود چه زینب هایی که بی برادر شدند
یادتان نرود چه فاطمه هایی که بی پدر شدند
یادتان نرود از برای من و تو از همه چیزشان گذشتند ...
گرامی باد یاد شهدای عملیات های فتح المبین در خوزستان و والفجر 10 در کردستان عراق
یا زهــــــــــــــــــــراء (س)
قال الامام على علیه السلام:لِقَنْبرٍ وقد رامَ أن یَشتِمَ شاتِمَهُ:
مَهْلاً یا قَنبرُ! دَعْ شاتِمَکَ مُهانا تُرْضِ الرَّحمنَ وتُسخِطِ الشَّیطانَ وتُعاقِبْ عَدُوَّکَ، فَوَالذی فَلَقَ الحَبَّةَ وبَرَأ النَّسَمَةَ ما أرضَى المؤمنُ رَبَّهُ بِمِثلِ الحِلْمِ، ولا أسخَطَ الشَّیطانَ بِمِثلِ الصَّمتِ، ولا عُوقِبَ الأحمَقُ بمِثلِ السُّکوتِ عَنهُ.
- علی (ع) خطاب به قنبر که مى خواست به کسى که بدو ناسزا گفته بود، ناسزا گوید فرمود :
آرام باش قنبر ! دشنامگوى خود را خوار و سرشکسته بگذار تا خداى رحمان را خشنود و شیطان را ناخشنود کرده و دشمنت را کیفر داده باشى. قسم به خدایى که دانه را شکافت و خلایق را بیافرید، مؤمن پروردگار خود را با چیزى همانند بردبارى و گذشت خشنود نکرد و شیطان را با حربه اى چون خاموشى به خشم نیاورد و احمق را چیزى مانند سکوت در مقابل او کیفر نداد.
(أمالی المفید، ص 118، ح 2 - منتخب میزان الحکمة، ص 264)
مادر از زندگی خویش تو بیزار مشو
ای قرار دل من خسته زدلدار مشو
خیز و تا جمع کنم بستر خونین تو را
مرو از هوش دگر خسته وبیمار مشو
فقط از بهر شفا کن تو دعا وپس از این
طالب مرگ خود از خالق دادار مشو
با نگاهت به خدا قلب مرا سوزاندی
اینقدر جان حسن خیره به مسمار مشو
من خودم زیر بغل های تورا می گیرم
تو فقط پیش علی دست به دیوار مشو
حسن جواهری
ما بــــاغ پر از گــــــــلاب یــــــاسی داریم
یک چـــــادر خـــاکی حمــــاسی داریم
"سالی که نکوست از بهارش پیداست"
امسال حماســـــه ای ســــیاسی داریم