شخصی از امام صادق علیه السلام پرسید:
گاهی به من گفته می شود دوستــــت دارم.
از کجا بدانم که (راست می گوید) و دوســـــتم دارد؟
حضرت فرمودند: قلــــــب خودت را بیازمای،
پس اگر تو او را دوست داری، بدان که او نیز تو را دوست دارد.
در دلم غوغاییست...
به چه کسی نشانش دهم؟
اصلا چه لزومی دارد با این کلمات پست زمینی به تصویرش بکشم؟
چه کسی قریب است با این وصال؟
مـــــــــــــــولا ...
امید دارم به بودنم در روزگار فرجت
اگر عمرم به دنیا نبود مرا در زمره ی برانگیختگانه روزگار فرجت قرارم ده
تا سر برآورم کنارتان
سبز
یادمان باشد از امروز جفایی نکنیم
گر که در خویش شکستیم صدایی نکنیم
خود بنازیم به هر درد که از دوست رسد
بهر بهبود ولی فکر دوایی نکنیم
جای پرداخت به خود بر دگران اندیشیم
شکوه از غیر خطا هست،خطایی نکنیم
یاور خویش بدانیم خدایاران را
جز به یاران خدا دوست وفایی نکنیم
یادمان باشد اگر خاطرمان تنها ماند
طلب عشق ز هر بی سر و پایی نکنیم
گر که دلتنگ از این فصل غریبانه شدیم
تا بهاران نرسیده ست هوایی نکنیم
گله هرگز نبود شیوه ی دلسوختگان
با غم خویش بسازیم و شفایی نکنیم
یادمان باشد اگر شاخه گلی را چیدیم
وقت پرپر شدنش ساز و نوایی نکنیم
پر پروانه شکستن هنر انسان نیست
گر شکستیم ز غفلت من و مایی نکنیم
و به هنگام نیایش سر سجاده ی عشق
جز برای دل محبوب دعایی نکنیم
مهربانی صفت بارز عشاق خداست
یادمان باشد از این کار ابایی نکنیم
امام مهدی علیه الـــــــسّلام فرمودند:
اگر دلهاى شیعیان ما ـ که خداوند آنان را براى اطاعت خودش موفق کند ـ در وفا کردن به پیمانشان یکى بود هرگز سعادت و ملاقات ما از آنان به تأخیر نمى افتاد، بلکه سعادت دیدار با ما همراه با شناخت و صداقت براى آنان زود به دست مى آمد، چیزى جز کارهاى ناشایست آنان ما را از ایشان محبوس نمى سازد.
