«آیا در زمان حضرت فاطمه(علیها السلام)هم چادر بوده است؟»
در پاسخ باید بگویم که آرى، در زمان حضرت فاطمه(علیها السلام)هم چادر وجود داشته که در زبان عربى به آن «جلباب» مى گفته اند. افزون بر چادر، زنان عرب لباس هاى بلند و گشادى هم داشته اند و در کنار آن، روسرى هاى بلندى نیز بر سر مى نهاده اند.
البتّه پوشیدن چادر واجب نیست; ولى نسبت به دیگر انواع حجاب، بهتر است. همین قدر که زنى غیر از کف دست و گردى صورت، بقیه بدن و حجم اندام خود را بپوشاند، به وظیفه دینى اش عمل کرده است. ولى روشن است که لباس زن، هر چه از متانت بیش ترى برخوردار باشد، مناسب تر است.
منبع:سایت کلوب بنقل از :
پاسخگوئی به نامه های انتشار یافته توسط مرکز فرهنگ و معارف قرآن وابسته به دفتر تبلیغات حوزه علمیه قم
منبع : یاد یار مهربان
قالَ اَبُو عَبْدِاللّه ِ علیه السلام : یا زُرارَةُ! اِنْ اَدْرَکْتَ ذلِکَ الزَّمانَ فَاْلزِمْ هذَا الدُّعآءَ:
اَللّهُمَّ عَرِّفْنى نَفْسَکَ، فَاِنَّکَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى نَفْسَکَ لَمْ اَعْرِفْ نَبِیَّکَ، اَللّهُمَّ عَرِّفْنى رَسُولَکَ فَاِنَّکَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى رَسُولَکَ لَمْ اَعْرِفْ، حُجَّتَکَ، اَللّهُمَّ عَرِّفْنى حُجَّتَکَ فَاِنَّکَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى حُجَّتَکَ ضَلَلْتُ عَنْ دینى.
امام صادق علیه السلام به زُراره فرمود:
اگر زمان غیبت را درک کردى، این دعا را همیشه داشته باش: خدایا، خودت را به من بشناسان، چون اگر خودت را به من نشناسانى، پیامبرت را نخواهم شناخت، خدایا رسول خود را به مـن معرّفى کن چون اگر رسول تو را نشناسم، حجّت تو را نخواهم شناخت، خدایا حجّت خود را به من معّرفى کن زیرا اگر حجّت تو را نشناسم از دین خود گمراه شده ام.
قلبی که باهوا ترکیب نمیشود ازطلاست و قیمتش فقط خدا
" فلا تتبعوا الهوی "
بهترین بندگان خدا چه کسانی هستند؟
این سوال از امام رضا علیه السلام پرسیده شد . امام رضا (ع) پاسخ زیبایی دادند :
سئل علیه السلام عن خیـار العبـاد؟ فقــال(ع): الَذیـن اِذا اَحسَنوا استَبشَروا, و اِذا اَساؤوا استَغفَروا و اذا اُعطوا شَکـروا, و اذا ابتَلَوا صَبَروا, و اذا غَضِبوا عَفَوا.
از امام رضـا(ع) دربـاره بهتـریـن بنـدگـان سـوال شـد. فـرمـود: آنان که هر گاه نیکـى کنند خـوشحال شوند, و هرگاه بدى کنند آمرزش خـواهند, و هر گاه عطا شـوند شکر گزارند و هر گاه بلا بینند صبر کنند, وهر گاه خشم کنند در گذرند.
تحف العقول,ص445
با بیان این که سجده، دعا و تسبیح است،
مى فهماند که خود سجده هم یک نوع تسبیح و دعاست
و همان گونه که ذکرِ پس از نماز، مطلوب است،
سجده کردن هم کارى مستحب است;
زیرا غایت و هدف از دعا و تسبیح، خضوع و خشوع و تذلّل براى خداوند
متعال است،
و شکّى نیست
که این غایت، در سجده، به نحو اتمّ و اکمل است.
در تعبدیات، کوه کند? از ما نخواستـ ه اند،
سخت ترینش نماز شب خواند? است کـ ه در حقیقت،
تغییر وقت خواب است،
نـ ه اصل بـے خوابـے،
بلکـ ه نیم ساعت زودتر بخواب تا نیم ساعت زودتر بیدار شوے!
(در محضر بهجت، ج2، ص170)
امید بخش ترین آیه قرآن بفرموده علی (ع )
خوشبختی : همان لحظه ایست که ؛
احساس میکنی خدا کنارت نشسته ؛
و تو به احترامش از گناه فاصله میگیری...
امام صادق (علیه السلام) فرمودند:
اَدَّبَنى اَبى علیه السلام بِثَلاثٍ ...
ونَهانى عَنْ ثَلاثٍ : قالَ لى :
یا بُنَىَّ مَنْ یَصْحَبْ صاحِبَ السّوءِ لا یَسْلَمْ
وَ مَن لا یُقَـیِّد اَ لْفاظَهُ یَنْدَم ،
وَ مَنْ یَدْخُل مَداخِلَ السَّوءِ یُتَّهَمْ...
وَ نَهانى اَنْ اُصاحِبَ حِاسِدَ نِعْمَةٍ
اوَ شامِتا بِمُصیبَةٍ ،
اَو حامِلَ نَمیمَةٍ ؛
***************
ترجمه :
پدرم علیه السلام مرا به سه چیزادب آموخت
و از سه چیز نهى ام فرمود .
سه نکته ادب این بود که فرمود : فرزندم!
هرکس با دوست بد بنشیند ، سالم نمى ماند
و هر کس گفتارش را کنترل نکند ، پشیمان مى شود ،
و هر کس به جایگاه هاى بد وارد شود ،
موردبدگمانى قرار مى گیرد
و آن سه چیز که مرا از آن نهى فرمود:
دوستى با کسى که :
چشم دیدن نعمت کسى را ندارد ( حسود )،
و با کسى که از مصیبت دیگران شاد مى شود
و با سخن چین.
تحف العقول، ص 376
